Beste Tom,
Een blog aan
jou gericht. Om je te feliciteren met je blog. Bob Dylan in (het) Nederland(s)
bestond gisteren vijf jaar. Een lustrum. De balans opmaken zou je zelf moeten
opmaken, dat hoef ik niet voor je te doen.
Maar toch, wat
is er in die vijf jaar gebeurt? Verschillende verzamelalbums van de held zijn
de revue gepasseerd. In 2009 verschenen Together Through Life en Christmas in the heart. Vorig
jaar verscheen Tempest. Drie studioplaten. Wat een genot.
Dylan is in
die periode tussen 2008 en 2013 vier keer in Nederland geweest. Drie avonden in
de Heineken Music Hall, een keer in Ahoy (met Mark Knopfler). Dat op het gebied
van Dylan’s muziek.
En dan nog de
exposities van Dylan’s schilderijen. Het optreden bij Obama. Tournee door
China. Boeken over de artiest, geruchten over nieuwe autobiografieën. De zeventigste
verjaardag van Dylan.
Niet vergeten:
jouw drie boeken over Dylan. Verschenen ook in het afgelopen lustrum.
Vanwaar dit
blog? Gewoon, omdat het kan.
Ik wens je nog
een lustrum toe. En nog een. Wat mij betreft ga je door tot sint juttemis. Omdat
ik zo geniet van je stukken. Ik ben niet altijd eens met je verhalen. Maar je
prikkelt me wel om steeds opnieuw naar Dylan te luisteren.
Go ahead, go now, you can’t refuse.
Frits
Geen opmerkingen:
Een reactie posten