Ik ben vijf jaar als ik in het Nederlands Dagblad een foto zie van Queen. Later weet ik dat het een foto was van Headlong, een van Queen's laatste hits. Op de een of andere manier is deze foto geplaatst in het kader van Freddie Mercury's dood, al weet ik niet wat de precieze link was tussen het bericht en de foto.
Het is nu al twintig jaar geleden dat Freddie Mercury stierf. Aids had zijn auto-immuunsysteem zo aangetast, dat een verkoudheid hem fataal werd. Dat is het in het kort. Het langere verhaal is dat Mercury de laatste paar weken van zijn leven geen medicijnen meer innam.
Ironisch is dat Mercury de dag ervoor bekend maakte dat hij aan aids leed. De geruchten deden al weken, zo niet maanden de ronde. Mercury kwam nauwelijks zijn huis uit, en in clips van het album Innuendo leek Mercury al erg verzwakt – ondanks de make-up en de zwart-wit-belichting.
Op internet is veel terug te zien. Ook wat betreft foto's. Ik heb gezocht en wat foto's gevonden van Mercury's laatste periode. Ik zie een ernstig verzwakte man, een schim van de man die in stadions tienduizenden mensen vermaakte. De man met de stevige snor was verdwenen. Daarvoor in de plaats een man, wiens voortanden weer duidelijk te zien waren.
De aftakeling is erg om te zien. Hoe hij op de achterbank van een auto zit, de situatie bijna niet te overzien. Bijna alsof hij is bijgekomen van de schrik om zichzelf te zien.
Hetzelfde geldt voor een kleurenfoto tijdens de opnames van These are the days of our lives, de laatste clip waarin Mercury te zien is. In kleur is nog aangrijpender te zien hoe zijn staat was.
Van een heel andere orde is de laatste foto die van Mercury gemaakt is. De foto gemaakt van achter bomen, naar een man in de tuin. Pantalon tot op zijn buik, een grote blouse in vergelijking met zijn armen, en een laatste toegift in zijn ogen.
Dit was het dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten