Een andere bassende held van mij is Tony Garnier. Deze getinte muzikant is sinds 10 juni 1989 lid van de Never Ending Band van Dylan. Al twee decennia, onafgebroken, lid van Dylan's begeleidingsband – de band die Dylan begeleidt tijdens zijn Never Ending Tour.
Dat is een hele prestatie. In dezelfde tijdspanne zijn heel wat gitaristen, drummers en multi-instrumenten op de loonlijst van Dylan genoteerd en afgevoerd. Geen enkele muzikant heeft het dus zo lang weten uit te houden, continue on tour.
Het zal vanwege de lange samenwerking zijn dat Garnier de officieuze bandleider wordt genoemd van de Never Ending Tour. Maar tegelijk is Garnier een ongrijpbare persoon, over wie ik weinig weet. Behalve dat hij in dezelfde staat is geboren als Dylan (Minnesota). Dat hij een telg is uit een muzikanten-familie. En dat hij sessie-muzikant is, die in zijn vrije tijd samenspeelt met onder meer Tom Waits.
Moet ik verder iets van hem weten? Misschien is dit wel genoeg. Geen verhalen over verslavingen of depressies. Geen verhalen over een zelfgemaakte basgitaar of een versterker. Evenmin verhalen over een foutloze ingewikkelde auditie van een uur.
Enkel het feit dat Tony Garnier een staatgenoot is van Dylan. En al twintig jaar diens bassist. En de laatste jaren de bandleider. Daar moet ik het mee doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten