Opa

Gelukkig is het niet gebeurd. Geen huilende ooms en tantes bij de familiedag, naar aanleiding van mijn opa's honderdste geboortedag. Niet oudere familieleden die me vergeleken met mijn grootvader zaliger.

Gelukkig, want ik denk dat ik me anders schuldig zou gaan voelen. Voor iets waar ik geen invloed op heb, namelijk het lijken om een ander. Maar het alternatief weet ik natuurlijk niet. Wat nou als mij hetzelfde zou overkomen als Daniel Mendelsohn?

Ik weet het niet. Misschien zou ik dan ook wel een boek gaan schrijven over mijn 'twin'. Misschien, misschien ook niet. Want het alternatief, nogmaals, weet je eigenlijk niet. Net als de 'Wat zou je doen als...?'-vragen. Dat weet je vaak niet, omdat het niet de realiteit is.

Het was overigens een zeer aangenaam samenzijn, zaterdagmiddag en -avond.