Knocked out loaded

Vanmorgen werd ik wakker met een kinderkoor in mijn hoofd. Ik hoorde precies de woorden die de kinderen zongen. Het was niet zoals bij Ernst Jansz, die een aantal jaren geleden een koor een tekst hoorde zingen, die Jansz op zijn solo-cd zette. Nee, mijn kinderkoor zong een lied dat ik kende.

Het was het kinderkoor uit “They killed him”, een lied van Kris Kristofferson en gecoverd door Bob Dylan. Het kinderkoor komt uit Dylans versie van het lied. “They killed him” staat op ‘Knocked out loaded’ van Bob Dylan.

‘Knocked out loaded’ verscheen in 1986 en typeert heel goed Dylans haatliefde-verhouding met de creativiteit in dat decennium. Tijdens de eerste helft van de jaren tachtig, verschenen drie religieuze albums van Dylan, ‘Saved’ (1980, nog ruige gospel), ‘Shot of love’ (1981, meer wereldse gospel) en ‘Infidels’ (1983, met Mark Knopfler, en een joodse invalshoek). Twee jaar later verscheen ‘Empire Burlesque’, de disco-plaat van Dylan, die op de hoes staat gefotografeerd in een oversized jaren-80-jasje.

Goed, ‘Knocked out loaded’ verscheen dus in 1986. Een album met een aantal covers, waaronder het genoemde “They killed him”, met een kinderkoor. Niet een heel sterk album, hoewel het lied “Brownsville Girl” de plaat weer wat body geeft. Desondanks blijft ‘Knocked out loaded’ een ondermaats Dylan-verhaal.

Typerend album voor de late jaren-80. Want ook ‘Down in the groove’ en ‘Under the red sky’ blijven onder het materiaal dat we van Dylan kennen. De albums klinken vaak als een contractuele verplichting, en Dylan schijnt bij de opnames weinig zin uit te stralen. Het kost de gelauwerde dichter moeite om muziek op de band te zetten.

Dat is de ene kant van die periode.

De andere kant is de plaat ‘Oh mercy’, met Daniel Lanois achter de draaiknoppen. Een mooie plaat met bijvoorbeeld “Shooting star” en “Ring them bells”.

In dezelfde jaren is Dylan muziek aan het maken met zijn vrienden van The Traveling Wilburys. De aanwezigheid van Roy Orbison, Jeff Lyne, George Harrison en Tom Petty zorgt ervoor dat Dylan weer de teksten schrijft waar de wereld mee vooruit kan. Elke dag een tekst schrijven, met muziek van de collega’s. En dat anderhalve week.

Dylans haatliefde-verhouding met de creativiteit.

Een writer’s block met een kinderkoo