zaterdag 30 maart 2013

Broeder Dieleman


Het was vrijdag niet de eerste keer dat ik de kerk op Goede Vrijdag miste. In 2009 gaf ik de voorkeur aan Bob Dylan boven de ‘reguliere’ gedenkdienst van Jezus’ sterven. Maar van Bob Dylan wordt gezegd dat hij nog steeds gelooft.
Gisteren was ik in Amersfoort, op de Inspiratieboot. Een optreden van Saint Helena Dove. Maar vooral – dat trok mij met drie Beerze-vrienden naar Amersfoort – Broeder Dieleman. Een Zeeuw. Ex-gereformeerd-vrijgemaakt. Een interview met het Nederlands Dagblad, enkele weken geleden, maakte me nieuwsgierig naar deze kerkverlater, nauwelijks ouder dan ik.
Wat ik zag was een gedreven muzikant. Een creatieveling. Een jongen die net als Stef Bos weliswaar het gereformeerde geloof achter zich had gelaten – maar die eveneens als Stef Bos niet uit een
boek van Maarten ’t Hart was gelopen.
Toen ik hem na afloop vroeg of hij niet in de kerk had moeten zitten – het was immers Goede Vrijdag – vroeg hij zich hardop af of er nog diensten werden gehouden. Toen ik hem dat bevestigend antwoordde, omdat ikzelf nog steeds vrijgemaakt ben, vroeg hij mij waarom ik niet in de kerk zat. Het antwoord dat ik Broeder Dieleman wilde horen, vond hij voldoende.
En dat ik een elpee van hem kocht, was natuurlijk ook mooi.
Die elpee signeerde Broeder Dieleman graag voor me. Misschien niet een sterke foto, maar zijn signatuur staat er wel duidelijk op.
Lang leve de GKV. En dat op Goede Vrijdag.
Bedankt, Tonnie.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten