Muzikaal begaafde Dylan

De Canadese zangeres Joni Mitchell heeft van zich laten horen. In Toronto wordt een aantal concerten gegeven, waar de zangeres zelf ook zal optreden. In een voorbereidend interview met de Canadese zender CBS zegt ze dat haar collega Bob Dylan muzikaal gezien niet begaafd is.

Wel authentiek, niet muzikaal begaafd.

Dylan dan.

Ik weet niet wat ze van zichzelf vindt.

Awel.

Sinds jaar en dag wordt gesproken over het muzikale gehalte van Dylan. Zijn teksten zijn tot daar aan toe. Niet voor niets is Dylan een gelauwerde artiest, als het om zijn teksten gaat. Een eredoctoraat, een Pulitzer Prize, het zijn twee onderscheidingen voor zijn literatuur.

Bob Dylan wordt eveneens sinds mensenheugenis genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs voor de Literatuur.

Maar zijn muziek, tjah. Nobody sings Dylan like Dylan. De coverversies zijn bekender dan het origineel. Knockin’ on heavens door, Blowin’ in the wind, Mr. Tambourine Man, de man in de straat dicht ze toe aan de cover-artiesten.

Omdat het origineel vaak ‘tegenvalt’.

Ik vind het nog wel meevallen met de onbegaafdheid van Dylans muzikaliteit. Dylan zelf heeft vaak gezegd dat zijn liedjes op de plaat aangeven waar hij op dat moment staat. De liedjes ondergaan bij live-uitvoeringen vaak zo’n omvorming, dat zelfs de doorgewinterde Dylanologen pas bij de eerste regel horen om welk lied het gaat.

Dylan muzikaal niet zo begaafd, maar wel authentiek. Ik ben dit niet met Joni Mitchell eens. Sterker nog, ik verheug me er op 30 oktober, Dylan in HMH. Dan hoor ik welke arrangementen Dylan nu heeft bedacht.