Toen bekend werd dat prins Friso in het ziekenhuis lag, doken de media af op dit onderwerp. Opeens werden uit elke hoek van het land deskundigen opgetrommeld. Op mijn nieuwssite heb ik die frustratie van me afgeschreven.
In dezelfde periode schreef ik op dit blog een stukje over complottheorieën over prins Friso. Nadat ik dat geschreven had, heb ik het verhaal laten staan voor wat het waard is. Ik heb er verder niet meer naar omgekeken.
Totdat ik door mijn broer Maarten werd geattendeerd op dat stukje. Wel heel suggestief, vond Maarten. Zo behoorlijk zelfs, dat het een walgelijk stukje was. Ik heb daarom het stukje maar weer opgezocht.
Wat ik toen heb geprobeerd, is om in kaart te brengen hoe complottheorieën ontstaan. Ik schrijf dat Mabel een onderwerp vormt voor een theorie. Of de geaardheid van de prins. Waarbij ik tegelijk noteerde dat ik het niet weet. En dat het ‘slechts’ het begin kan zijn van een complottheorie.
Misschien wordt het tijd om me te buigen over mijn weblog. Sinds mijn afstuderen publiceerde ik dagelijks stukjes. Het ene stukje beter dan de andere. Soms iets opvallends, dan weer opmerkelijk. Kunst was om elke dag iets te schrijven.
Misschien moet ik afschalen. Niet meer elke dag iets schrijven, maar pas schrijven als ik iets te melden heb. Een lagere frequentie, een betere inhoud.
Dat is het idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten