Vanavond keek ik naar het journaal. Eén van de eerste
onderwerpen was de revolutie in Egypte. Voor de tweede keer in twee jaar tijd
werd een president afgezet. Door een volksopstand. Anders dan bij het eerste
protest, ging het bij het tweede protest om een democratisch gekozen president.
Terwijl ik het
item keek, vervulde mij een vreemd gevoel. Want hoe kan zoiets nou gebeuren,
anno 2013? We leven in een wereld die al draait sinds mensenheugenis. De globalisering
is in gang gezet; wat je ook van de wereld als dorp vindt, de globalisering is
een proces wat niet tegengehouden kan worden.
We krijgen
meer en meer ziekten onder de knie. We zijn verlichte mensen. We gaan goed met
elkaar om. En we laten toe dat we onze eigen mensensoort uitroeien in de
Arabische wereld. Twee jaar geleden als één volk tegen een dictator, nu is het
broeder die tegen broeder op staat.
En waarom? Ja,
vooruitgang heet dat. Ook de Egyptenaren, de Arabieren, de moslims willen
vooruitgang. Naar de stip aan de horizon. Maar blijkbaar moeten ze elkaar daar
wel voor vermoorden.
Ik weet het
niet.
Is beweging
inderdaad vooruitgang? Brengt een revolutie een betere wereld?
Ik denk aan
een citaat van Daniël Lohues: beweging kan ook achteruitgang wezen.
Zo is het
volgens mij ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten