Mag ik eerlijk zijn? Ja, ik mag eerlijk
zijn. Ik ben blij dat de tweede helft van de week wat koeler is verlopen dan de
eerste dagen. Want de Hollandse hitte gaat me wel ver. Niet dat ik mij stoor
aan het geklaag, waar wij Nederlanders om bekend staan.
Als er iets is dat wij goed kunnen, is
het wel klagen over het weer. Het is nooit goed. Hollen of stilstaan, dat is
het commentaar op het Nederlandse klimaat. Of het is ijskoud, of we hebben een
hittegolf. Het kan natuurlijk slechter, dat heeft de lente van 2013 wel
bewezen.
Die lente was natuurlijk van alles
niets. Een paar keer een winterperiode. Nauwelijks zon. Vrijwel geen regen. Het
wilde maar niet warm worden. En toen het eindelijk warm was, werd het direct
van dat broeierige weer. Waarbij het zweet onder je oksels klotst als je twee
keer je handen wast.
Nee, dat geklaag is mij vreemd. Want het
weer heb je niet in de hand. Over zeuren heeft dus geen enkele zin. Behalve dan
misschien een sociaal aspect: je hebt een gespreksonderwerp. Aan de andere
kant: als je het gespreksonderwerp van het weer moet laten afhangen, kun je je
ook afvragen hoe goed je relatie is met die ander.
Awel.
Ik had het erover dat ik blij ben dat
het weer wat koeler is. Puur uit praktische overwegingen. Ik zweet namelijk nog
al vlot, en dan is een warme broeierige dag niet prettig. En het is natuurlijk
zielig als je ziet dat de mussen van het dak vallen.
Mussen.
Een bekende mus is Edith Piaf. Haar
artiestennaam betekent ‘mus’. Omdat ze fladderde tussen microfoon en accordeon.
Generaties zijn opgegroeid met de Franse zangeres. Ik ken Piaf eigenlijk alleen
in de vertolking van Liesbeth List. Een jaar over vier geleden zag ik de
gelijknamige musical in Emmen. Met List als Piaf.
In het Engels i een mus een ‘sparrow’. Johnny Depp speelt Jack Sparrow – Jaap Mus – in de
filmreeks Pirates of the Caribbean. Een piratenboef uit lang vervlogen dagen. Net als
de Franse Edith bestaat ook Jack niet meer.
Ook de Nederlandse Mus is niet meer. Conny. Bjina drie jaar geleden
ontviel de RTL-journalist ons. Jarenlang was hij correspondent in Jeruzalem. Nooit
kapotgeschoten. Maar bij terugkeer in Nederland stierf Conny. Tijdens een
vakantie kreeg hij een hartaanval. De operaties mochten niet baten, in de
nazomer verruilde hij het tijdelijke voor het eeuwige.
Bob Dylan zingt in een van zijn semi-gospels ook over mussen. I am
hanging in the balance of the reality of man / Like every sparrow falling, like
every grain of sand.
Elke mus is geteld. Net als elke korrel zand. Een hoopvolle gedachte. Kijk
naar de gevogelte des hemels. Zijn wij mensen niet veel meer waard dan een
eenvoudige mus? En zelfs die mus is door de Hemelse Vader geteld. Net als elke
korrel zand. Zijn wonderen zijn te talrijk, als ik ze wil tellen, zie ik steeds
meer.
En dat allemaal in Nederland.
Nee, ik klaag niet over het weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten