De afgelopen
dagen speelt het een beetje door mijn hoofd. Wat is precies de relatie van Bob
Dylan met Duitsland? Ik heb het dan niet zozeer over de hoge frequentie
concerten die de zanger bij onze oosterburen geeft. Die concerten zijn er nog
al wat, maar dat kan ik nog scharen onder het kopje: commerciële activiteiten.
Een concert is
immers een bron van inkomsten voor Dylan – lijkt me, aangezien hij al een kwart
eeuw ‘never ending’ aan het touren is.
De haatliefde-verhouding
die Dylan met Duitsland had, lijkt te zijn verdwenen. In With God On Our Side
neemt Dylan Duitsland nog op de hak. De nazi’s bakten zes miljoen joden (Dylans
volksgenoten) in hun ovens, maar zijn na de oorlog Amerika’s vrienden geworden.
Inmiddels dus
ook Dylans vrienden.
Want ongeveer
een decennium geleden (was het niet 2004?) werd in het Oost-Duitse Chemnitz
voor het eerst een tentoonstelling gehouden met Dylans schilderijen. Naast
liedjesschrijver en teksten produceren, schildert Dylan.
En vorige week
kreeg Dylan een prijs van de Berlijnse kunstacademie.
Ik weet het
niet.
Maar het maakt
me ook niet veel uit.
Ik vind het
slechts opvallend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten