Ruim twee jaar geleden las ik de dichtbundel 'Dichter bij het graf'. Deze bundel is geschreven door twee kennissen van mij, die toen studeerden aan de Theologische Universiteit in Kampen. 'Dichter bij het graf' is een woordspeling: het is een antwoord van de studenten op de Poule des Doods.
De Poule des Doods is een initiatief van de Amsterdamse dichter F. Starik. Doel van deze Poule is het begeleiden van eenzame uitvaarten: uitvaarten waar niemand anders en anders niemand komt.
Het idee van de Poule bleef me na het lezen van 'Dichter bij het graf' achtervolgen. Tot ik onlangs 'Een steekdiep' las, het verslag van zevenendertig eenzame uitvaarten. Bijzonder, die begrafenissen waar nauwelijks iemand komt. Hoeveel van die begrafenissen zouden er landelijk zijn, op jaarbasis?Hoeveel zou zo'n begrafenis kosten? Waarom zou de gevonden familie niet bij zo'n uitvaart aanwezig willen zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten