Onder het station van Heerenveen loopt een fietstunnel. Die loopt van de westzijde (de achterkant) naar de oostzijde (de voorkant) van het station. In die fietstunnel is ook een voetgangersgedeelte, een stoep, die parallel loopt aan het fietspad. Als van de westzijde naar de oostzijde loopt, is al vrij snel aan de linkerkant een trap naar de perrons. Even verderop, in het verlengde van de looprichting, is een trap naar het stationsplein. Bij dat stationsplein is een AH to go, een bloemenzaak, een leegstaand pand waar tot voor kort een boekhandel zat, en het busstation.
Ik loop onder het spoor door, op weg van het westen naar het oosten. Op het hoekje van de trap naar de sporen, zie ik een jongen en een meisje staan. Ik schat ze op een jaar of veertien. Het meisje staat met haar rug tegen de muur. Ze heet Tessa, denk ik. De jongen heeft zijn handen tegen de schouders van Tessa. Hij leunt op zijn bovenarmen. Klaas, dat lijkt me een geschikte naam voor hem.
Tessa kijkt soms wat beschaamd om zich heen, zeker als er een voetganger of een fietser voorbij komt. Klaas lijkt het weinig uit te maken. Hij legt zo af en toe zijn lippen tegen de lippen van Tessa. Een prille liefde, en ik vraag me af hoeveel vriendjes en vriendinnetjes nog zullen volgen voor Klaas en Tessa.
Opeens moet ik denken aan een gebeurtenis van een paar weken daarvoor. Ik sta in de Etos op het station van Zwolle om mijn tijd te doden. Mijn aandacht wordt getrokken door een man bij de kassa, die net iets te hard praat. “Waarom zijn die condooms eigenlijk zo duur?” vraagt die man. Het moslimmeisje, ze draagt vol trots een hoofddoek, antwoordt iets, wat ik niet kan verstaan. Ik meen iets te horen van vaste prijzen en dat zij er ook niet over gaat.
De man neemt weer het woord. “Er wordt ons allemaal opgedragen om veilig te vrijen, maar condooms kosten flink wat euro's. Zo wordt het veilig vrijen toch niet gestimuleerd?”
Het meisje zegt dat ze er niets aan kan doen, behalve wijzen op de goedkopere varianten. Volgens de man zijn die nog steeds te duur. Maar hij legt zich erbij neer. Zijn niet helemaal onvoorwaardelijke liefde kent een prijs. Een te hoge prijs.
Tjah, de liefde. Voor Klaas en Tessa een onbekend terrein wat ze beginnen te beminnen. Voor de ander een gebied waar teveel aan wordt verdiend, in naam van de veiligheid. De liefde, hoe mooi het ook is, kent veel gezichten. Of zijn het spiegels, waarin we onszelf en onze eigen ideeën zien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten