De Elfstedenkoorst heerst enorm. Vooral in Holland. De Friezen hebben het nog niet zo warm. Een nacht als vannacht doet het weliswaar goed, maar de rayonhoofden gaan niet over één nacht ijs. Ook niet over één nacht met strenge vorst.
De NS ook niet. Toen gisteren de eerste sneeuwbui van deze winter over Nederland trok, begon de verwarring. Reizigers klaagden over tegenstrijdige informatie. Als die informatie er al was. Vandaag is het totaal anders. Zeker in de Randstad rijden nauwelijks treinen.
Dat is best lastig als je met de trein wilt reizen. Ik snap dat je met dit weer met de trein wilt reizen. Zelf op de weg is moeilijk, door alle sneeuw. Vooral als je wat ouder bent. Maar als je dan met de trein gaat, en die rijdt vervolgens ook niet – tja, dan kom je van een koude kermis thuis.
Dit doet me een beetje denken aan de Dodenrit van Drs. P. In dat lied beschrijft Drs. P. een rit naar Omsk, waarbij het gezin uit dat lied achtervolgt wordt door wolven. Eén voor één worden de gezinsleden aan de wolven gevoerd om die rustig te houden. Vlak voor Omsk maakt de ik-figuur een jubelsprong, glijdt uit en wordt vervolgens door de wolven opgepeuzeld.
Ja, Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg.
Zo dus ook de NS. De ambities zijn hoog. Elk jaar wordt beloofd dat volgend jaar de sneeuw en vorst geen problemen veroorzaken op het spoor. Het lijkt ook wel goed te gaan. Maar het sneeuwt, en alles staat vast.
Mooie ambitie, maar net iets te ver weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten