Diefstal

Tussen Leeuwarden en Groningen is Arriva de treinmaatschappij. De van oorsprong busvervoerder, brengt nu Noorderlingen samen in de trein. Een aardig treintje, met op de buitenkant namen van personen die iets met het noorden hebben.

Leuk.

Onlangs zat ik weer in die trein, onderweg naar een gesprek in Groningen. De reis verliep prima. Geen wonder, als het buiten prachtig weer is. Een oudere reiziger had kwaad in zijn zin.

Toen de conductrice de kaartjes kwam controleren, was ook deze gepensioneerde aan de beurt. Hij gaf zijn ov-chipkaart aan de trein-autoriteit. Toen zij de kaart weer teruggaf, was de man niet tevreden. ‘Dank je wel? Kunt u dat nog zeggen?’

De conductrice had geen idee waar de man het over had. ‘Diefstal, nu hebt u mijn gegevens op uw apparaat gezet,’ zegt de man. Daar wil de conductrice niets van weten. ‘Ik kopieer helemaal geen gegevens, dat is onzin.’

De man beseft dat het geen zin heeft om hierover stampei te gaan maken. Hoewel hij dat eigenlijk wel wil doen.

Maar daar is hij de man niet voor.

Liever geeft hij een voorzet, totdat iemand anders op onderzoek uitgaat. En ontdekt dat de man gelijk heeft.

Of ongelijk.

Maar dat zal de man niets uitmaken.