De jaren dat ik heb gekorfbald, trainde ik vrijwel altijd op dinsdag (en soms ook op donderdag of vrijdag). Die training hing dan altijd als een soort schaduw over de dag. Ik probeerde op school altijd wat eerder thuis te zijn, zodat ik niet hoefde te haasten om vanuit huis naar de training te gaan. Een mentoruur probeerde ik te skippen als het even kon.
Als ik dan ook op dinsdag gym had, wilde ik niet te enthousiast doen – ik had nog een training voor de boeg. Bij een vrije dag hield ik altijd de klok in de gaten, want ik kon niet te laat komen op de training.
Maar nu train ik op woensdag en dat is een hele verademing. De dinsdag is weer gewoon de dinsdag. Nu de training op woensdag is, is het gevoel van de dinsdag verdwenen. Het is niet één op één overgegaan.
Op woensdag heb ik niet het idee dat ik me moet haasten, ondanks dat ik op dezelfde tijd train als voorheen op dinsdag (vorig seizoen). Ook hoef ik de tijd niet in de gaten te houden tijdens mijn vrije dagen.
Misschien kunnen we de dinsdag gewoon uit de week schrappen. Eén dag minder, maar dat is dan wel de dag met de meeste stress.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten