Waltertje

Maandag beginnen de colleges van de hogescholen weer. Traditioneel worden de eerstejaars door een introductie voorbereid op hun nieuwe leven. Ook ik heb ooit meegedaan aan een introductie-week.

Nadat ik me succesvol had ingeschreven voor de opleiding Journalistiek in Zwolle, kreeg ik van studentenvereniging Waltertje een uitnodiging. Of ik mee wilde doen aan de intro, bij geval ook van maandag 29 augustus tot en met donderdag 1 augustus.

In eerste instantie had ik er geen behoefte aan. Wat moet ik daar, tussen al die mensen die ik niet kende? Ik had het idee dat ik me er niet op mijn gemak zou voelen. Introductie, dat staat gelijk aan bier drinken en dom doen – in ieder geval zou het niet iets opleveren. Ik had me al keurig afgemeld bij de organisatie.

Toch heb ik me laten overhalen om wél mee te gaan doen. Je houdt er vrienden aan over, je komt niet koud op school, je kent al mensen, en het is gewoon goed voor je om aan zoiets mee te doen. Dat werd mij aangezegd. Dus ik opnieuw bellen dat ik mij alsnog opgaf.

Inderdaad, ik kende op de eerste schooldag al wat mensen. Na een paar weken had ik echter het idee dat de introductie van Waltertje niet essentieel was. Die eerste dagen trok je makkelijker op met mensen die ook mee waren geweest. Maar dat duurde maar kort, de groep-Introductie mengde zich makkelijk met de groep-Thuisblijvers.

Wat betreft die vrienden, Waltertje was niet noodzakelijk om vriendschappen te ontwikkelen. Sterker nog, mijn vrienden kwamen juist uit de groep van mensen die niet was meegegaan. Ik had dus wat dat betreft gewoon thuis kunnen blijven.

De introductie was overigens geen slechte week hoor. Ik heb me er prima vermaakt, hoewel ik me verbaasde over een aantal dingen. Zoals het bierdoppen verzamelen, een opdracht voor de hele week. Of het gemengde slapen – opvallend, bij het intro-pakket met tijdschriften, was ook een condoom bijgevoegd.

Het bierdrinken viel best mee, hoewel ik zeker op de laatste avond het idee had dat het merendeel van de aanwezigen 's avonds niet meer wist waar ze was.

Goed, Waltertje. Niet dat het slecht was ofzo. Maar ik vond het maar zozo. Het was niet de mooiste week uit mijn leven. Als ik het overgeslagen had, zou ik het niet gemist hebben. Maar dat is spreken met de kennis van nu.