Gisteravond was ik onderweg. Ik was in Zwolle voor een vergadering van E&R. Na afloop werd ik, samen met twee andere bestuursleden van Beerze, op het station afgezet. Eén bestuurslid moest de trein van 21.56 uur richting Emmen halen. Die heeft ze ook gehaald.
Ik moest met de andere collega nog wachten op het station. Ik had me voorbereid op nog zo'n twintig minuten wachten. Op het moment dat ik de trap afliep, kwam er een aankondiging. “Dit is een bericht voor reizigers richting Leeuwarden,” zei de omroeper.
Ik bereidde me voor op een vertraging, waardoor ik nog langer zou moeten wachten. “Er staat een extra trein gereed op spoor 3A. Deze trein zal over enkele minuten vertrekken.”
Dat was dan weer een meevaller. Zo vaak maakte ik niet mee, dat er een extra trein werd ingezet. Zeker niet op zo'n laat tijdstip. Ik maakte daarom dankbaar gebruik van deze gelegenheid. Het kwam mij duur te staan.
Want in Heerenveen aangekomen, regende het flink. Bij elke stap die ik zette, leek het harder te gaan regenen. De wind viel mee, maar het water viel met bakken uit de hemel. Ik kon door mijn bril al gauw niets meer zien. Over mijn bril kijkend, zag ik dat de straten volledig blank stonden. Over was het nat.
Mijn jas was doorweekt, ik voelde het water op mijn armen en zelfs op mijn rug. Mijn spijkerbroek was doorweekt, het water kwam tot aan mijn botten. Zelfs mijn leren schoenen waren niet bestand tegen zoveel water – mijn sokken sopten in mijn schoenen.
De eerste herfststorm van het seizoen, hoorde ik vanmorgen Eva Jinek zeggen. Voor mij was het de eerste heftige herfststorm sinds jaren. Lekker onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten