Vanavond begint de tweede helft van het korfbalseizoen. De trainingen gaan weer van start. Sinds jaar en dag train ik bij KV Heerenveen, een fusieclub van Blauw Wit en De Driehoek. Ik vermaak me er prima, al was het omdat ik in een grijs verleden bij de club uit Mildam heb gespeeld. Lekker een balletje gooien, het is genieten.
De sfeer is typisch Fries – niet lullen maar poetsen. Dat is op zich wel prettig, want je moet gewoon doen waar je voor komt. Tot zover de sociaal wenselijke punten. Want die duidelijkheid is een deel van het verhaal.
Het coachen gebeurt vaak via kritische noten. Wat je fout doet, krijg je makkelijk te horen. Ook wat je daaraan moet verbeteren. Maar als je het goed doet, hoor je dat nauwelijks terug. Een enkele keer, maar die keren zijn op de vingers van één hand te tellen.
Hetzelfde is als er een wijziging is of een aankondiging. Als je er zelf niet naar vraagt, wordt niet meegedeeld of een training naar een andere avond is verschoven. Of wanneer je de eerste wedstrijd moet spelen. Soms wordt het je zelfs verweten als je niet komt op een verschoven training.
Friezen, niet lullen maar poetsen. Je moet er wel van houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten