Dylan-muziekavond

Wietse is een bijzondere man. Om meer dan één reden. Wietse was niet alleen mijn mentor tijdens mijn Havo-carrière in Zwolle – maar hij was vooral Bob Dylan-fan. Net als ik. Dat leverde in mijn Zwolse dagen mooie momenten op. We konden uren praten over de zanger van gene zijde van de oceaan.

Mijn broer Maarten maakt in Amersfoort met Kees muziek. Kees is beeldend kunstenaar. En een oude kameraad van Wietse uit diens Amersfoortse periode. De vrienden van Kees hebben zo af en toe een vriendenclub. 'Het diner' – filosofisch gepraat van vrienden van vroeger.

De vrienden vonden het tijd, hoog tijd, om een oude wens van Wietse in vervulling te laten gaan. Om het onderwerp van het diner te laten gaan over Bob Dylan. Kees en Maarten zouden Dylan spelen. Samen met Bert.

Het moest een verrassing voor Wietse blijven. Zo kwam het dat hij bij de entree bij Kees' huis uitging van expositie van beelden van vrouwelijk rond. Niets bleek minder waar. Met de beelden aan de rand van het huis gaven Bert, Kees en Maarten een wonderschoon optreden. Allemaal Dylan-songs, gespeeld voor Wietse.

Omdat Wietse een bijzondere man is, die zo'n avond verdient. Om meer dan één reden.