Omdat Leeuwarden van oudsher een hofstad
is, besloot ik het belangrijkste gedeelte van de troonswisseling in de stad mee
te maken. Voor de daadwerkelijke abdicatie vertrok ik naar de Prinsentuin, een
privé-tuin van de Friese stadhouder Willem Frederik van
Nassau-Dietz.
In aanloop naar de Prinsentuin, moest ik
over de Groeneweg. Deze weg werd voor Koninginnedag omgetoverd tot de
vrijmarkt. Op de Groeneweg kreeg ik van een moslim-evangelist een papiertje in
handen gedrukt. WaaromIslam.nl. Dit is de consequentie van de vrijheid van
godsdienst, waar Willem van Oranje voor heeft gestreden.
In de Prinsentuin was eveneens een
vrijmarkt, maar een stuk minder vol dan de Groeneweg. Die overigens ook niet
vol was. Op zoek naar een groot scherm. En inderdaad, dat scherm stond er. Naast
de halve tempel.
Niet een heel groot scherm, maar groot
genoeg om vanaf het terras van de Koperen Tuin te bekijken. Ik was niet de
enige, meer mensen namen plaats op het terras. Naast mij zaten drie Duitse
meisjes. Wilhelmus van Nassouwe, ben ik van Duitsen bloed.
De abdicatie werd gevolgd door een
aantal Leeuwarders. Niet zo veel, ik schat misschien dertig mensen die naar het
scherm in de Prinsentuin keken. Het kan zomaar zijn dat op het Wilhelminaplein
meer mensen hebben gekeken naar de troonswisseling. Maar dat heb ik niet kunnen
zien.
Rustig. Dat was hoe ik de abdicatie heb
beleefd in de Prinsentuin. De vrijmarkt – hebben en nog meer hebben – werd belangrijker
gevonden.
Net als bij het Stadhouderlijk Hof,
tegenover het stadhuis en waartussen een beeld van stadhouder Willem Lodewijk
staat. Daar was het druk. Niet dat je er over hoofden kon lopen. Maar wel werd
er gehandeld.
Van die hofstad lijkt weinig over,
behalve wat verwijzingen naar het Oranje verleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten