Record Store Day

Vandaag is het Record Store Day (RSD). Een internationale dag voor de onafhankelijke platenzaak. Even geen Free Record Shop, vandaag. Voor zover die keten zichzelf al niet heeft wegbezuinigd.

Ik kwam sowieso al niet meer in de grote winkelketen. Zeker niet nadat ik in Leeuwarden kennis maakte met Wobbe. Zijn platenzaak op de Voorstreek is mijn hofleverancier voor wat betreft mijn muziek.

Record Store Day is ook een gelegenheid om wat exclusieve elpees en elpee-singels uit te geven. Materiaal dat zo exclusief is, dat het eigenlijk alleen verkocht mag worden voor RSD van dat jaar. Voor de muziekliefhebbers van de oude stempel is RSD dan ook een dag om zich te verheugen.

Een soort Sinterklaas.

Voor de bibliofielen onder de muziekliefhebbers.

Ik heb twee RSD-aankopen gedaan. De eerste is de singel Hallelujah. De A-kant is het origineel van Leonard Cohen. De B-kant is de versie van Jeff Buckley. Een gelimiteerde oplage, want op de achterkant van de hoes staat gestempeld: “No. 001260”.

Deze singel is een promotie voor het boek The Holy or the Broken van journalist Alan Light. Over een van ’s werelds meest gecoverde songs.

De andere singel is Wigwam/Thirsty Boots van Bob Dylan. In tegenstelling tot Hallelujah is de Dylan-singel niet gelimiteerd. Althans, op de hoes is geen stempel of volgnummer te vinden. Dat geeft ook niet, want de Dylan-singel is net zo bijzonder als Hallelujah.

Want Wigwam/Thirsty Boots is de vooruitgeschoven promotie from the forthcoming Bootleg Series vol. 10. De tiende aflevering van The Bootleg Series moet verderop dit jaar verschijnen.

Beide nummers, Wigwam en Thirsty Boots, zijn door Dylan opgenomen tijdens zijn opnamesessies voor Self Portrait uit 1970. De hoesfoto toont ons Dylan in de studio, luisterend naar de opmerkingen van de producer.

Blogger Tom Willems, ‘misschien wel de grootste Dylan-kenner uit de Lage Landen’, schreefvanochtend dat superlatieven tekort komen. Voor de Dylan-singel. Ik ben iets genuanceerder. De singel is inderdaad schitterend, maar maakt mij minder emotioneel van Willems.

Wel ben ik het met hem eens, dat de verwachtingen voor ‘vol. 10’ hooggespannen zijn.

En dat dankzij RSD.