Selma

Over vier weken is het Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. EénVandaag maakte gisteren een reportage over Loods24, waar komende week een monument wordt onthuld. Joden, waaronder 686 kinderen, werden via dit Rotterdamse verzamelpunt naar de vernietigingskampen gestuurd.

Dominee Van Zanten schreef gisteren een blog over de 18.000 vermoorde kinderen.

Ik wil aandacht geven aan Selma Wijnberg. Zij overleefde Sobibor, het vernietigingskamp waar de gevangenen één ding wisten: niémand komt hier ooit vandaan. Het was de bedoeling dat nooit gehoord zou worden over dit kamp. Dat was het plan van de Duitsers.

Maar de geschiedenis liep anders.

Selma en haar toenmalige vriend Chaim overleefden dit kamp wel. In 2010 maakte Ad van Liempt een documentaire over Selma. Een bijzondere vrouw. Ruim een halve eeuw na de oorlog, vertelt Selma over haar ervaringen. Ze praat een mengeling tussen Amerikaans (waar ze sinds jaar en dag woont), Nederlands en een licht Gronings accent.

Selma en haar man Chaim overleven de vlucht uit Sobibor, waarna zij zich verstoppen bij een Pools boeren-echtpaar. Na de oorlog is het drama van de twee nog niet voorbij. Omdat Chaim geen Nederlandse identiteitspapieren heeft, wordt hij niet als Nederlander opgenomen. Ook niet als echtgenoot van Selma, ook niet als joodse overlevende.

Pas in 2010, als de documentaire van Van Liempt via de NOS is uitgezonden, biedt de Nederlandse regering excuses aan Selma aan. Selma weigert; de excuses zijn te laat gekomen. Ab Klink, CDA-minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, moet onverrichter zake weer naar huis.

Over vier weken is het weer gedenken, opdat we niet vergeten.