Ooit
van Bill Fay gehoord? Ik niet, tot mijn platenboer Wobbe mij erop
attendeerde. Hij liet mij de plaat 'Life is people' horen.
De
hoes suggereert Bob Dylan: de manier waarop Bill Fay achter de piano
zit, lijkt op de studio-sessie van Dylan halverwege de jaren zestig.
De muziek is van een heel andere orde. Geen pure gospel, hoewel Fay
zich explicieter uitdrukt over religie dan Dylan. Fay is veel meer
piano-muziek, vaak ondersteund door een elektrische band, dan weer
door een cello, soms alleen de stem en piano.
Life
is People. Ik kan er nog niet veel over zeggen. Behalve dat het goed
in het gehoor ligt. Soms confronterend, vanwege de stem, piano en
cello. Dan weer popmuziek.
Hoe kijk je nu tegen Life Is People aan, Frits? Voor mij is het de beste cd van 2012. Sterke teksten, eerlijke zang en een instrumentatie die recht doet aan de songs.
BeantwoordenVerwijderenIk heb de cd een tijdje laten liggen, maar vandaag weer tevoorschijn gehaald. Op me opnieuw te laten verrassen. En inderdaad, sterke teksten, eerlijke zang en een goede muziek.
VerwijderenIk weet niet of dit de beste plaat van 2012 is. Dan ga ik toch voor Tempest van Bob Dylan. Maar, Bill Fay, die ouwe kluizenaar, ik mag 'm wel!
Ja, Tempest is ook geweldig.
VerwijderenEn fijn dat Bill Fay zich - ondanks zijn mediaschuwheid - liet porren voor een tv-optreden bij Jools Holland. Met als gevolg een mooie uitvoering van 'The Never Ending Happening'.
Opnames van Fay bij Holland?
Verwijderen