VVD en PvdA

VVD en PvdA zijn de grote winnaars geworden van de Tweede Kamerverkiezingen. De twee tegenstanders uit de campagne zijn tot elkaar veroordeeld. Een herhaling van de campagne uit 2006. Toen vochtten CDA-premier Balkenende en PvdA-lijsttrekker Bos de strijd uit over wie het Torentje mocht bemannen. Uiteindelijk vormden CDA en PvdA de twee grootste partijen uit het kabinet-Balkenende-IV.

Hetzelfde lijkt nu dus met VVD en PvdA te gebeuren. Waar ze elkaar eerst degens kruisten, moeten ze nu gezamenlijk het land op orde brengen. Dat lijkt het belangrijkste signaal, wat de strategische stemmers hebben besloten. Over strategisch stemmen gesproken.

Een rol van D66 als informateurspartij lijkt uitgesloten. De majesteit hoeft geen informateur aan te wijzen, waardoor de Kamer zelf de kar in de formatie mag trekken. D66 heeft aangeboden die rol op zich te nemen. Want dat is een stabiele partij, die het nieuwe kabinet ook in de Senaat aan een meerderheid zou willen helpen. Ondanks dat het getalsmatig in de Tweede Kamer niet hoeft.

Maar dat lijkt mij uitgesloten. Want dat zou dan een paars kabinet opleveren. Paars-III, na de twee kabinetten onder leiding van Wim Kok. Maar Rutte heeft deze optie als onbespreekbaar bestempeld. Geen 'kereltje Pechtold' bij Rutte op de koffie.

Evenmin komt Arie Slob namens de koningin formeren. Slob maakte een zwakke indruk als lijsttrekker en kon matig zijn verhaal verkopen. Ondanks zijn inhoud, kon Slob ternauwernood de vijfde zetel behouden. Dat is geen stabiele grond om een formatierol te spelen.

Wie dat wel zou kunnen, is Sybrand van Haersma Buma. Natuurlijk, ook het CDA heeft fors ingeleverd. Voor de tweede keer op rij dat de partij flink teruggaat qua zetels. Maar het CDA is een bestuurderspartij, die Rutte er graag bij wil hebben.

Een middenkabinet dus. Ik zou het niet erg vinden.