Samen
met Loek ben ik op weg naar Hardenberg. Een vergadering aldaar is ons
doel. In de vierzits naast ons zit een man, eind dertig, samen met
zijn dochtertje. Hij kijkt regelmatig naar me, terwijl ik aan Loek
vertel dat ik met een nieuw boek bezig ben.
Mijn
derde boek gaat over Bob Dylan, en stelt de vraag of Dylan nog steeds
christen is. De man haakt in. Is het belangrijk dat Dylan christen
is, vraagt hij. Is Dylan zichzelf of is hij gemaakt door mensen met
geld? Wat is een christen? De man, een West-Vlaming, weet het niet.
Zelf is hij als christen opgevoed. Gedoopt, eerste communie, heilige
communie, voor de kerk getrouwd. Maar geloven doet hij niet meer.
Het
geloof in het instituut kerk is voor hem volledig verdwenen. Dat komt
niet door de schandalen over seksueel misbruik. Des mans ongeloof in
de kerk komt voort uit de historie. Tijdens de Middeleeuwen was in
Avignon een paus. Maar in Rome ook. En de Roomse paus had meer geld
(en dus een groter leger) dan de Franse paus. En dus won Rome van
Avignon.
Het
gevolg: oorlogen waarbij christenen elkaar de tent uit slaan.
Religieuze oorlogsvoering, met geld als een belangrijk wapen.
Maar
niet alleen de kerk, ook God moet het ontgelden bij de West-Vlaming.
Als die God een almachtig persoon is, waarom grijpt Hij dan niet in?
In Syriƫ, waar kinderen worden omgebracht. Trouwens, die Bijbel is
een verzameling van fabeltjes. Adam en Eva hebben nooit bestaan. Een
schepping? Niets van waar, de bewijzen liggen op tafel dat die
schepping nooit gebeurd kan zijn.
In
Hardenberg moet de man ook uit de trein. We babbelen nog wat over
koetjes en kalfjes, voordat de West-Vlaming met zijn dochtertje de
bus naar Slagharen neemt. Loek en ik vervolgen onze weg naar de
vergadering van het BeerzeBestuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten