@Teunvandekeuken en Windesheimse journalistiek

Afgelopen week werd pijnlijk duidelijk dat de opleiding Journalistiek van Windesheim in Zwolle ondermaats is. Drie studenten die hun diploma die dag zouden ophalen, kregen een e-mail waarin stond dat ze beter thuis konden blijven. Het niveau van hun diploma zou niet HBO-waardig zijn.

HBO-waardig, je kunt je afvragen hoe zoiets wordt gecontroleerd. Het is redelijk abstract, de waardigheid van een opleiding. En zeker de journalistieke opleiding – als er iets onderhevig is aan meningen en opvattingen, is het de journalistiek wel.

Misschien is er wel meer aan de hand. Toen ik op Windesheim journalistiek studeerde, kreeg ik in mijn tweede jaar les van Teun van de Keuken. Hij onderwees ons in het interviewen. En het moet gezegd, Van de Keuken is daar bedreven in. Het waren goede lessen die we van hem kregen.
Tegelijk was Van de Keuken een tikkeltje narcistisch. Zijn werk voor de Keuringsdienst van Waarde maakte hem wat minder bescheiden dan zijn collega's op Windesheim. Moet je hem daarop afrekenen? Misschien is zijn narcistische aard belangrijk geweest voor zijn werk met de slaafvrije Tony's Chocolonely.

Alweer drie jaar geleden nam Van de Keuken afscheid van Windesheim. Hij deed dat in het openbaar, middels zijn column in de Amsterdamse ochtendkrant het Parool. Een vernietigende column over het treinreizen en de lessen op school.

De eerste twee alinea's zijn bedroevend. Alleen al de eerste zinnen. Ik heb een tijdje lesgegeven in Zwolle. Dat klinkt erg en dat was het ook. Zwolle zelf is al niet veel soeps, en de leerlingen aan wie ik lesgaf, maakten het er niet beter op.

En dan moest de column nog gaan beginnen.

Moet ik er nog iets over zeggen? Dat lijkt me niet. Sinds Van de Keuken is vertrokken, is het niveau van Journalistiek op Windesheim zonder meer deplorabel te noemen.